"Kalbinin derinliklerinde hissettiğin Hanımeli'ne olan aşkı ve bu aşkın neden olduğu merhamet duygusunu bir kenara bırak. Derin bir nefes al. Gücü yüreğinde, sonrasında kollarında hisset... Sen bu iş için yaratıldın. Şimdi misinanı hazırla. Avına yaklaşan parlak tüylü bir leopar gibi ona sessizce yaklaş. Artık geri dönüş, ne onun ne de senin için mümkün değil. İlmeği kurbanın boynuna geçirirken geçmişte yaşadığın en kötü hatıraları düşün. Boynuna geçirdiğin misinayı iki tur daha dola. Debelenip yalvarmasına aldırış etme. O da hayatını cehenneme çevirenlerden biriydi belki... İlmeği gererken kol kaslarını iyice sık. Misinayı tüm gücünle ger ve avının iri cüssesini göğüsle. Korkudan hızlı hızlı atan kalbinin ritmini hisset... Soluğu tamamen kesilip başı mosmor olana kadar devam et. Son bir hamle ile yere yatır. Sana attığı yalvarır bakışların altındaki öfke ve nefreti görmeye çalış... İşte, gizlemeye çalıştığı öfkeli bakışlar, çaresiz kaldığını anladığı için küfre dönüştü bile. O gözleriyle ne derse desin. Sen galip geldin. Son nefesini verirken ciğerlerinden gelen hırıltı, ruhun vücudundan çıkışının bir delili. Onun için her şey sona erdi. Daha fazla kötülük yapamaz... Ve sen… Sen Ali... Senin olmayanı çekiştirmeye, senin olması için senin olmayana ısrar etmeye devam edebilirsin..."