Nasip
Şimdilerde herkesin yüreği herkeste,
Kimi sevebilirsin ki?
Öyle karanlık ki ardı arkası,
Bir Şems koysan da göremezsin ki.
Aşktır deyip varsan sofrasına,
Haram lokmayla doyamazsın ki.
Mevlana gibi dönüp dursan huzurunda,
Bir kez olsun yaranamazsın ki.
Yunus gibi güzel ahlaklı olsan da,
Kaderinde bir nursuzdan yara almak varsa,
Nasibinden öteye varamazsın ki.
Bazı Şiirler
Hani bazı şiirler vardır,
Okuduğunda "adam ne yazmış be kardeşim" dersin.
İçini titretir, kanın çekilir sanki.
Hayatını bir anda film şeridi gibi önüne seriverir.
İşte öyle şiirler vardır.
İnsan kırk yılda bir denk gelir.
Okurken sesin bile sana muhalif kesilir.
Bildiğin tüm renkler solar, ruhun grilere direnir.
Şehir üstüne çöker, tıklım-tıklım yalnızlık kursağına dizilir.
Harfleri ezmeye, kelimeleri yutmaya, cümleleri katletmeye teşebbüs edersin.
Ellerin el vermez, ihanetler yağmur olup yollarına serilir.
Kurdeşen döker hayallerin, öksürüğe keser anıların.
Başucunda duran sigara paketine dökülür ellerin.
Telefondan numarasını silmişsindir de,
Komaya girmiş beyninin enkazından silinmez özlemlerin.
Sussan sesin sığındığı yerleri deler.
Konuşsan kimseler anlamaz.
İki arada bir derede çürüyüp gidersin.
İşte bazı şiirler vardır.
Sussan şairin kemikleri sızlar.
Konuşsan hatıralara ayıp edersin.
Okuduğunda ölmek istersin.
Bir türlü Ö L E M E Z S İ N.
