Mukaddes bir görev edindim kendime,
Seni, benden bile sır gibi sakladım.
Yazdığım her satırda bir hece sen,
Güneş doğduğunda son sigaramı senin için yaktım.
Yitip giden umutlar, hayaller vardı gönlümde.
Bazen sessizce süzülen damlasın, gözümde.
Her şeyin var olduğu o cennette bile,
Sen yoksan orada olmak, benim neyime?
Gitmek...
Avare dolaşan ayaklarımın tek kaygısı.
Gidemeyişim, gönlümün en derin yarası.
Ne zaman adım atsam sokaklara,
Sensiz zaman, gecenin en karanlık şarkısı.
30 Ekim 2000 tarihinde sabahın erken saatlerinde, tek çocuklu bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya geldim. İlk ve orta öğrenimimi Hatay’ın Kırıkhan ilçesindeki Mehmet Akif İlk ve Ortaokulu'nda tamamladıktan sonra, Hatay’ın Antakya ilçesindeki Hüseyin Özbuğday Anadolu Lisesi’ne girmeye hak kazandım. İki buçuk yıl bu okulda öğrenim gördükten sonra, tekrar Kırıkhan ilçesindeki bir liseye geçiş yaptım. Hâlen konuşmaya devam ettiğim arkadaşlarımdan bazılarıyla bu liselerde tanıştım. Liseden mezun olduktan sonra girdiğim üniversite sınavının sonucunu beğenmediğim için, bir yıl sonraki sınava tekrar hazırlanmak üzere girdiğim dershanede tanıştığım birkaç kişi dışında, hayatımı derinden etkileyen kimse olmamıştı o zamana kadar.
Bu süreç sonunda tekrar girdiğim üniversite sınavında daha iyi bir sonuç elde edemeyeceğimi düşündüğüm için, Süleyman Demirel Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği bölümüne kaydoldum. Bu bölümdeki ilk dönemimin ortalarında, en sevdiğim yol arkadaşım olan kuzenimin kaybı neticesinde yaşadığım bunalımla kendimle baş başa kalarak hayatımın devamında ne yapmak istediğimi sorgulama fırsatı buldum. Bu sorgulama neticesinde bölümü bırakıp farklı bir bölüme geçmek istediğimi fark ettim ve İskenderun Teknik Üniversitesi Lojistik Yönetimi bölümüne geçiş yaptım.
Burada gördüğüm öğrenim sürecinin henüz ilk yılının ortalarında yaşanan deprem neticesinde, ölümün bana hiç de uzak olmadığını, sokağın her tarafında birbirinin üstüne yıkılmış binaları gördüğümde anladım. Küçüklüğümden beri, öldükten sonra arkamda bırakabileceğim, yıllar sonra bile bir kişinin beni güzel hatırlamasını sağlayacak bir şey bırakma isteğim daha da güçlendi. O andan itibaren, yazdığım şiirleri bir kitap hâline getirerek bu isteğimi bir nebze de olsa dindirebileceğimi düşündüm.
Şu anda okumaya devam ettiğim bölümün üçüncü yılındayım ve şiir yazma isteğim körelmeden, eskisinden daha da güçlü bir şekilde varlığını koruyor.