Üniversitenin Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Bölümünden mezun olan oğlumun, bir süre sonra ağır bir depresyona girerek hastaneye yatması beni derinden sarstı. En çok kendimi suçladım. Bendim buna herhalde en büyük neden. Hastaneden çıktı. Tedavi süreci devam ediyor. Bir gün ne düşündü bilmem; hayatımda ilk defa sevgi sözcükleriyle dolu bir not ve orijinal, güzel bir defter hediye etti bana. Çok şaşırmıştım. "Bu defteri ne yapacağım?" diye düşünürken "ŞİİR YAZMAK" geldi aklıma. Şimdi o defterle birlikte dört defter doldu taştı. Yazdım, yazdım, büyük bir iştahla yazdım. Yazdıkça rahatladım. Yıllarca içimde sakladığım, kendime bile itiraf etmekten kaçtığım; korkularımı, günahlarımı yazdım. Bazen kopan çığlıktı satır aralarında. Yazarken saklamadım, abartmadım, hep dürüst oldum kendime karşı. Üzer miyim, kırar mıyım ya da; ayıp mı olur, günah mı olur kaygısı taşımadan, açık yüreklilikle, en doğal haliyle yazdım. An oldu yağmur gibi yağdım, an oldu çoraklaştım meyve vermedim. Bazen gecenin bir yarısı uyanıp kağıdı, kalemi elime aldım ve sadece kalemi hissettim, ne yazdığını bile anlamadan. Sabah baktığımda kağıtlara, şaşkına döndüm, kalemin yazdığı şiirlerden. Şiirde kendimi buldum. Çoğu zaman suskun, konuştuğunda ne demek istediği anlaşılamayan birisi olarak; kalemim ve kağıdım tercüman oldu. Köprüydü, gönülden gönle. Ben şair değilim. Vezin, ölçü, hece bilmem bundan sonrada ne bir şair, ne de bir yazar olma gibi bir iddiam olamaz, haddime değil. "Ben şiir yazıyorum," demek bile gerçek şairlere karşı saygısızlık olacaktır. Benimkisi sadece kalemle kağıt üzerinde konuşmak dertleşmek. Çoğu zaman mutsuz ve umutsuz geçti koca hayatım. Bir dönem şişelerde aradım mutluluğu. Yasak aşklar, anlık sevgiler. Bazen döndüm mihraba yüzümü. Kendimi aradım yıllarca; nerede, ne zaman kaybetmiştim, bulamadım bir daha. Bazen uçtum göklerde, aldırış etmeden bazen çakıldım yüzüstü yere, bütün dünyanın dertleri üstümde. Hep inişler, çıkışlar. Neydim? Ne oldum? Ya da olamadım ? "HİÇ"ti, hiç oldu; geride "HİÇ"ten başka bir şey kalmadı. İşte bu kitap bu duygularla ortaya çıktı. Karışık, ne dediği anlaşılmayan. İşin gerçeği ben de anlamadım. Ama herkesin kendi yaşadıklarından bir parça bulabileceğine inandığım bir kitap oldu. Sevgi ve Saygılarımla.