Üstüme sinmiş hayallerim. Nereye gitsem göğüs kafesimde taşıyorum. Yolum uzun, yürüdükçe ağır geliyor kalbime umutlarım. Kaç kere düştüm bende bilmiyorum. Kanayan dizlerim değil, kanayan sadece zihnim. İlkbaharla küskün yüzüm. Üşüyor düş kırıklıklarım. Fazlası değil istediğim. Gökyüzünün en güzel mavisinde yağmurdan sonra açmak niyetim. Kaldırım taşlarına çarpan bir yağmur tanesiyim. Her düştüğünde hem var hem de yok olan. Ve bir gün çarptığım tüm taşlardan bir kule yapıp, kollarımı hayallerimin boynuna dolayacağım.