Bir kimse, farklılaşması yani o olmayan o'sunun önünde eğilmez çünkü bu onun ruhunu da eğer ve bununla çok şey kaybeder. Karşı taraftaki onun farklılaşmasıdır yani sadece o olmayan odur, kendi kendisinin önünde boyun eğmekten başka bir şey değildir bu. Ve farklılaşması önünde yani o olmayan o'sunun önünde boyun eğenin farklılaşma-olmayan-Tanrı önünde ruhu eğilmez, dolayısıyla ibadete erişemez. Farklılaşma-varlık sadece Tanrı önünde eğilmekle kendinden hiçbir şey kaybetmez çünkü Tanrı farklılaşma olmayandır ve farklılaşma olanların yaratıcısıdır.